ေန ့တာတိုတတ္တဲ ့
တို ့ျမိဳ ့ေလးထဲ
စံပယ္ေတြမွာ
ဘယ္ေတာ့မွ အျဖဴမမီဘူး။
တို ့ဖြဲ ့ႏြဲ ့တဲ့ ၾကယ္ေတြကလည္း
ၾကယ္မဟုတ္ေတာ့ဘူး ဆိုေတာ့
အလင္းႏွစ္သန္းေပါင္းမ်ားစြာထဲ
ေကာင္းကင္ဟာလည္း
ေကာင္းကင္မဟုတ္ႏိုင္ေတာ့ဘူး။
စိတ္ကူးနဲ ့
လက္ေတြ ့လြဲျပီး
အိမ္ျပန္လာခဲ့ရတယ္
ကြ်န္ေတာ္လည္း လူမဟုတ္ေတာ့ဘူး။ ။
၀င္းျမင့္
Type the rest of your post here.
No comments:
Post a Comment