အေပါက္ရွိလဲ ျပည့္ေနတဲ့ျပတင္းေပါက္ကေန ခံႏိုင္ရည္ကို ဆာတယ္ က်ီးကန္းေတြအေရာင္ကန္းရင္ မနက္ခင္းရဲ ့အဂၤါေလး ေျခာက္ေသြ ့ေနမွာ နာရီရဲ ့ေသြးေၾကာထဲကေန ခုတ္ထစ္ျပီးသား ဘ၀ေတြစုပ္ပစ္လိုက္ လက္ဖ၀ါးျပင္က အေရးအေၾကာင္းေတြကုန္သြားေတာ့ေရာ ဘာအေရးလဲ။ ေျခေထာက္က စၾကိဳက္ခံရတဲ့ မိန္းမေကာင္းလို ကြ်န္ေတာ့္ကို ခံျပင္းပါ။ ႏူးညံ့မႈေတြ သတ္လိုက္မွ ပံုမွန္ေျချပန္ရတယ္ အိပ္ေရးပ်က္ေနတဲ့ ဖိနပ္နဲ ့ ဒီညကို ကန္မယ္။
27 January 2010
ေရဆာေနတဲ ့ပင္လယ္
နံရိုးအခ်င္းခ်င္း ရိုက္ခတ္သံလား
ခိုတစ္ေကာင္ခ်ီလာတဲ ့ ရက္စြဲေတြလား။
လူ ့သက္တမ္းနည္းလာသေလာက္
ေမးခြန္းေတြမ်ားလာတယ္။
ေဟ့ ဒီမွာ ေရာင္စံုဖိနပ္ေတြေလ
သနပ္ခါးထူထူၾကီးေတြနဲ ့ လမ္းေလွ်ာက္ေနၾက၊
တစ္စိမ့္စိမ့္နဲ ့ လွိမ့္၀င္လာတယ္၊
ေမွ်ာ္ေတာ္ေရာင္ ေတးသြားနဲ ့
သာေပါင္းညာစား ျပကၡဒိန္၊
အိမ္ေရွ ႕နဲ ့ အိမ္ေနာက္ေတာင္
ဖဲပြတ္သလို ၾကည့္ေနၾက။
ေနေကာင္းၾကရဲ႕လား၊
စားျပီး ျပီးလား၊
ဘယ္သြားမလို ့လဲ
မေတြ ့တာၾကာျပီေနာ္၊
ဒီဘ၀ ဒီမွ်ပဲလား
အသံေတြ တိတ္သြားၾက။
ငါ့အေၾကာင္းမက္တဲ့ မင္းအိပ္မက္မွာ
ဆီနဲ ့ဆားေလာက္ေတာ့ ဆမ္းေပးပါကြာ
ဒီလိုပဲ ဘ၀ဆိုတာ
ဟားတိုက္ရယ္လိုက္ ဒူးေထာက္ေတာင္းပန္လိုက္ေပါ့။
အထက္ပါအတိုင္း
ဒီေခါင္းစဥ္ေအာက္တြင္
၂၀၀၉သည္လဲေလ်ာင္းခဲ့ရသည္။
ညီဇံလွ
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment