အေပါက္ရွိလဲ ျပည့္ေနတဲ့ျပတင္းေပါက္ကေန ခံႏိုင္ရည္ကို ဆာတယ္ က်ီးကန္းေတြအေရာင္ကန္းရင္ မနက္ခင္းရဲ ့အဂၤါေလး ေျခာက္ေသြ ့ေနမွာ နာရီရဲ ့ေသြးေၾကာထဲကေန ခုတ္ထစ္ျပီးသား ဘ၀ေတြစုပ္ပစ္လိုက္ လက္ဖ၀ါးျပင္က အေရးအေၾကာင္းေတြကုန္သြားေတာ့ေရာ ဘာအေရးလဲ။ ေျခေထာက္က စၾကိဳက္ခံရတဲ့ မိန္းမေကာင္းလို ကြ်န္ေတာ့္ကို ခံျပင္းပါ။ ႏူးညံ့မႈေတြ သတ္လိုက္မွ ပံုမွန္ေျချပန္ရတယ္ အိပ္ေရးပ်က္ေနတဲ့ ဖိနပ္နဲ ့ ဒီညကို ကန္မယ္။
12 October 2010
ႏြားေက်ာင္းသား သာဂိရဲ ့ေသနတ္
ဒီေနရာမွာ
ကန္ၾကီးတစ္ကန္ရွိစရာ မလိုဘူး
ေနာက္ခံ ေကာက္ရိုးပံုလည္း မလိုဘူး။
ႏြားတစ္ေကာင္မွ မလိုသလို
အဓိက ဇာတ္ေဆာင္က ေသနတ္လည္း မဟုတ္သလို
သာဂိလည္း မဟုတ္ဘူး။
နားမလည္ဘူး။
ေနထြက္လာတာက အစ
ကြ်န္ေတာ့္ေကာင္မေလး ဆံပင္ေျဖာင့္ခ်င္တာ အဆံုး
နားမလည္ဘူး။
အယ္လ္ပီ နားမလည္သလို
နားလည္ဖို ့မလိုသလို၊
နတ္သွ်င္ေနာင္လည္း နားမလည္ဘူး
ခင္ဗ်ား ကဗ်ာစာအုပ္
ကြ်န္ေတာ့္လက္ဖက္ရည္ခြက္ က ိုကြယ္ေနတယ္။
ဒီဘက္နည္းနည္းတို းပါလား၊ ခင္ဗ်ား
(ဒါမွမဟုတ္)
ဟိုဘက္နည္းနည္း ခင္ဗ်ားတိုး
(ဒါမွမဟုတ္)
အလယ္မွာ ခင္ဗ်ားေနခ်င္ေန
(ဒါမွမဟုတ္)
ခင္ဗ်ား မတ္တပ္ခ်င္ရပ ္၊ ထိုင္ခ်င္ထိုင္။
ဒီလိုနဲ ့သာဂိ ပစ္လိုက္တယ္။
ငွက္တစ္ေကာင္မွ ေကာင္းကင္က က်မလာလည္း
သူေပ်ာ္တယ္။
ညီဇံလွ
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
2 comments:
ဟိုဘက္ နည္းနည္းတိုးဖို ့ ..
ဟိုဘက္ နည္းနည္းကို မရွိတာဗ်ာ ..
သာဂိကလက္မတည့္ဘူးဆိုပါေတာ့
Post a Comment