ေမြးဖြားျခင္းရဲ ့တနဂ္ေႏြ

စုတ္ခ်က္ၾကမ္းၾကမ္းေတြရဲ ့ မုန္တိုင္းဆန္မႈနဲ ့
ျပာအက္အက္ပိတ္ကာေပၚက ေဖာ္ေ၀းငွက္တစ္ေကာင္လို
ေကာင္းကင္ၾကီးကို မေရးျခစ္ခ်င္ဘူး။
ငါက
ကုမရတဲ ့ ကင္ဆာက်ိတ္လို
ႏွင္းဆီတစ္ပြင့္ထဲရိုက္သြင္းသိုေလွာင္ထားတဲ ့
အလြမ္းလည္းျဖစ္ရဲ ့။
ငါက
မင္ိးရွိရာ မ၀ပ္ဆင္း၊မေၾကြက်တဲ ံပန္း
တစ္ေမွ်ာ္တစ္ေခၚအိပ္မက္ထုရဲ ့ ပန္းတိုင္လွလွ
ထုမရရဲ ့ ပန္းပုၾကမ္းလည္း ျဖစ္ရဲ ့။
ငါက
ကိုယ့္ေ၀ဒနာကိုယ္ကု
ကုမရတဲ ့ အဆံုး
ေနာင္တတစ္ရွရွနဲ ့ ကႏၱာရလည္း ျဖစ္ရဲ ့။
ငါက
မင္းမသိႏိုင္တဲ ့ ရပ္၀န္းေဒသဆီက
မင္းမသိႏိုင္တဲ ့ ကာလတစ္ခုဆီသြားမယ့္
မင္းနားမလည္ႏိုင္တဲ ့ ယႏ ၱရားလည္းျဖစ္ရဲ ့။
ငါက
အေရျပားတစ္ေထာက္စာ ဘံုၾကိဳးျပတ္အလွကိုမွ
အကာအကြယ္မဲ ့စြာ ခ်စ္မက္ခဲ့သူ
အေငြ ့မကုန္တဲ ့ မိုးပ်ံဘူေဖာင္းလည္းျဖစ္ရဲ ့။
ေဆာင္းဦးမယ္လိုဒီ ညီမေလးေရ...
အရာရာတိုင္းပ်ားရည္လိုေမာ့ေသာက္လို ့မွမရတာ
ဆန္ ့က်င္ဘက္ေတြသီးပြင့္ေနတဲ ့ကမ ၻာမွာ
တနဂ္ေႏြကိုခ်ီလာတဲ ့ငွက္ေလး
နာဖ်ားျခင္းကင္းပါေစ။
အေ၀းေမွ်ာ္ရႈခင္းမ်ားရဲ ့ စမ္းေရစီးသံအဆံုး
စိတ္အံ၀ွက္ထဲ
အတၱခ်ိဳခ်ိဳေတြရဲ ့ အနာဂတ္မွာေတာ့
ဘ၀ဟာ
တစ္ႏွစ္သားကေလးလို အရိုးဆက္လို ့ေကာင္းတယ္။

ညီဇံလွ


Type the rest of your post here.