ကြ်န္ေတာ္အခုေဆးလိပ္မေသာက္ျဖစ္ေတာ႔ပါ…

ကြ်န္ေတာ္အခုေဆးလိပ္မေသာက္ျဖစ္ေတာ႔ပါ…။
ရံုးစားပြဲကိုဆြဲဖြင္႔လုိက္ေတာ႔….နွစ္ႏွစ္လုိလုိျပံဳးျပေနတဲ႔ သူ႔ဓာတ္ပံံုအေဟာင္းေလးက ကြ်န္ေတာ္႔ရင္ဘတ္ထဲ ကိုခုန္ဝင္လာတယ္…။ ေအာ္တစ္ႏွစ္ေတာင္…..ၾကာခဲ႔ျပီဘဲ။ အသံအက္ကြဲတိတ္ဆိတ္ျပီး တကိုယ္တည္း ေရ ရြတ္မိတာေတာင္ မီးလုိေလာင္လာသလုိဘဲ…။
သိလား..ခ်စ္သူေရ အႏိုင္လုိခ်င္စိတ္ေတြကိုေခ်ာ႔ျမဴျပီး ေအာင္ျမင္မႈတစ္ခုခုဆီကို ငါသြားေနပါတယ္။ ဒီလမ္း က ငါမၾကိဳက္ဆံုးလမ္းျဖစ္သလုိ မင္းညႊန္ျပေပးခဲ႔တဲ႔လမ္းလည္းျဖစ္ပါတယ္…။ ငါေလ အိပ္မက္ကေနလမ္းထ ေလ်ာက္ေနရသူလုိ ဆက္ေလ်ာက္ေနျဖစ္ပါတယ္…။
တရြာမေျပာင္းေပမယ္႔…အေလးခ်ိန္မစီးေသးနိုင္ေသးတဲ႔ ဘဝဟာ သူေကာင္းလည္းမျဖစ္လုိဘဲ သူေတာင္း စားသာသာနဲ႔ ငါဟါ မင္းကိုသာ တမ္းတျပီးရင္းတမ္းတေနစဲပါ..။ မ်က္စိေအာက္ကေန႔ေတြဟာလည္း လက္ ေဖ်ာက္တစ္ခ်က္တီးတုိင္း ပါးပါးလ်လ်က်ကြဲလုိ႔……..တစ္ႏွစ္ဆုိတဲ႔ရွိန္က ငါရင္ညြန္႔ကိုကန္ခ်ိဳးလုိက္တယ္…။
အခုေတာ႔………ေကာ္ဖီဆုိင္အတူထုိင္ခဲ႔ဖူးတဲ႔ ကာလေတြဟာ အမွတ္တရေတြျဖစ္လုိ႔…ေကာ္ဖီဆုိင္ေတြကို လွည္႔မၾကည္႔ရဲေအာင္ ငါ႔ကိုဆြဲေဆာင္ေနပါေရာလားကြာ…။ “အသစ္ အသစ္ေတြ ထပ္ခ်ဳပ္လည္း အခ်စ္စစ္ အခ်စ္ေဝး.” ကိုမ်ိဳးၾကီးရဲ႕ေၾကေၾကကြဲကြဲေအာ္သံ အခုငါ႔ခံစားခ်က္နဲ႔ ထပ္တူအျပန္အလွန္…။ တစ္ခါက စိတ္ေကာက္ျပီးလုိ႔ျပန္လည္ေတြ႕ဆံုခ်ိန္တုိင္းဟာ အနမ္းေတြထန္ခဲ႔ၾကတာ….အခုခ်ိန္မွာ ဗလာဟင္းလင္းကို တင္းတင္းၾကပ္ၾကပ္ေပြ႔ဖက္ ငိုေၾကြးလုိ႔ပါလား…။……ငါတုိ႔ဆံုဆည္းမႈေတြက အေရာင္ေဖ်ာ႔လုိက္တာေနာ္..။ အခုေတာ႔ ဘယ္စိတ္နဲ႔ အခ်စ္သီခ်င္းဆုိရလဲ..။ ဘယ္လုိအဓပၸာယ္နဲ႔ အခ်စ္ကိုဖြင္႔ဆုိရမလဲ..။
ေလေျပ….မုန္တုိင္း ကြဲျပားသိလာခ်ိန္မွာေတာ႔ နာရီေတြရပ္တန္႔ျပီး ျမဴခုိးတိမ္တုိက္ေတြၾကားထဲမွာ ငါတစ္ ေယာက္တည္း က်န္ရစ္လုိ႔။ ေမတၱာေရာင္ျပန္ကိုစုိက္ပ်ိဳးေပါင္းခံေနပါတယ္..။
ဂမၻီရသမားတစ္ေယာက္လုိ တစ္ခုခုကို တတြတ္တြတ္ရြတ္..မင္းသာယာပါေစ။ မင္းေအးခ်မ္းပါေစ။ အေမွာင္ ထဲမွာေတာင္ လင္းပါေစ။ .အထံုအထုိင္းကာလရုိင္းေတြထဲမွာလည္း သင္ၾကားတတ္ေျမာက္ႏုိင္ပါေစ ၊ သံစဥ္ အစစ္ရွာမရတဲ႔ ေခတ္ကာလေတြထဲမွာလည္း …သီဆုိခ်င္းအသစ္ေတြနဲ႔ စူးရွေတာက္ပေနပါေစ….ငါ အခုရပ္ ေနတဲ႔….…အိပ္မက္ရွည္ထဲမွာ ေျခပစ္လက္ပစ္အိပ္ခ်လုိက္တယ္…။ ျမဴခုိးတိမ္ညြန္႔ေတြကိုလည္း လက္ခံ လုိက္တယ္…။ သိလား ခ်စ္သူေရ……………………ငါအခုေဆးလိပ္ေသာက္ျပီး ဘာကိုမွေတြးမေတာ႔ဘူး…။



စိမ္းခက္စုိး
(အဂၤါေန႔) ေဖေဖာ္ဝါရီ ၂ရက္၊ ၂၀၁၀ ခုႏွစ္။
ည ၁၁း ၃၃နာရီ။
တစ္ႏွစ္ျပည္အမွတ္တရ…..။



Type the rest of your post here.